โรคมะเร็ง และการรักษาในมุมมองของการแพทย์มนุษย์ปรัชญา

Cancer in a view of Anthroposophic Medicine& Treatment Concept

น.พ. ทีปทัศน์ ชุณหสวัสดิกุล

มนุษยปรัชญาอาจฟังดูเป็นเรื่องใหม่ในบริบทของสังคมไทย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านการแพทย์แนวมนุษยปรัชญานั้น ยิ่งถือว่าเป็นเรื่องใหม่มากๆ สำหรับคนในสังคมไทย อีกทั้งฟังดูแปลกแปร่ง และมีความซับซ้อนของคำศัพท์ทางเทคนิคที่ต้องมานั่งเรียนรู้และจดจำกันอีกหลายคำ
อย่างไรก็ตาม ด้วยประสบการณ์ตรงที่ได้มีโอกาสไปคลุกคลี เรียนรู้ และมีประสบการณ์ตรงในการรักษาคนไข้ด้วยแนวคิดของมนุษยปรัชญานี้ ทำให้ผมพอจะสรุปได้อย่างหนึ่งว่า แท้ที่จริงแล้ว สิ่งที่มนุษยปรัชญากล่าว ก็คือความเป็นจริงและมุมมองที่มนุษย์มีต่อธรรมชาตินั่นเองเป็น Universal Wisdom ก็ว่าได้Rudolf Steiner ผู้ก่อตั้งสมาคมมนุษยปรัชญาไม่ได้พูดกล่าวถึงสิ่งใหม่แต่อย่างใดเลย แต่เขาเป็นนักปรัชญาผู้เกิดร่วมยุคสมัยเดียวกันกับกฤษณมูรติ อีกทั้งยังมีความสัมพันธ์อันลึกซึ้งกับสมาคมเทวปรัชญาที่กฤษณมูรติได้เติบโตและแยกจากมาอีกด้วย
หากจะเปิดความเข้าใจมุมมองทางการแพทย์มนุษยปรัชญาที่มีต่อธรรมชาติของมนุษย์และการแพทย์แบบองค์รวมแล้วล่ะก็ ผมจำเป็นที่จะต้องเท้าความถึงการกำเนิด การเติบโต และการแยกตัวออกจากสมาคมเทวปรัชญาสักหน่อย
ในยุครอยต่อระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 1 และ 2 ช่วงนั้นสังคมทางซีกยุโรปซึ่งเปลี่ยนผ่านเข้าสู่ยุคอุตสาหกรรมอย่างเต็มรูปแบบแล้วเริ่มตั้งคำถามกับชีวิตว่า “สงครามที่สิ้นสุดลงอันเป็นผลพวงมาจากแนวคิดทางวิทยาศาสตร์นั้น… เรามาถูกทางแล้วหรือ?”จึงเริ่มมีกลุ่มคนชั้นนำในยุโรปเริ่มก่อตั้งสมาคมเทวปรัชญาขึ้นมา มีการรื้อฟื้นการศึกษาเกี่ยวกับชีวิตและจิตวิญญาณขึ้นใหม่ เพราะมองว่าปัญหาของโลกในขณะนั้นก็คือการละทิ้งแนวคิดทางจิตวิญญาณหันไปทางวัตถุมากเกินไป

โรคมะเร็งและการรักษาในมุมมองของการแพทย์มนุษย์ปรัชญา