โดย : อาจารย์อุมาภรณ์ ไพศาลสุทธิเดช
พยาบาลผู้ชำนาญการ 8 คณะแพทย์ศาสตร์ ร.พ.รามาธิบดี
โรคมะเร็งเป็นโรคเรื้อรังชนิดหนึ่ง ซึ่งเป็นปัญหาสุขภาพของประชากรทั่วโลก เนื่องจากก่อให้เกิดความสูญเสียและความทุกข์ทรมานจากโรคเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ป่วยมะเร็งที่อยู่ในระยะสุดท้าย มีอาการลุกลามของโรคจนถึงชั้นรักษาไม่หาย และไม่มีแผนการรักษาใด ๆ นอกจากรับการดูแลแบบประคับประคองผู้ป่วยกลุ่ม

นี้มักมีความเครียดสูง ความวิตกกังวล สับสน เศร้าหมอง ท้อแท้ หมดหวังในชีวิต ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองในการทำกิจวัตรประจำวัน มีความทุกข์ทรมานจากสภาพการเจ็บป่วย ก่อให้เกิดความไม่สุขสบายต่าง ๆ เช่น เบื่ออาหาร อ่อนเพลีย คลื่นไส้อาเจียน ความเจ็บป่วยต่าง ๆ เป็นต้น นอกจากนี้ผู้ป่วยยังต้องเผชิญกับความสูญเสียและการพลัดพรากในวาระสุดท้ายของชีวิต เนื่องจากที่โรงพยาบาล มีจำนวนเตียงผู้ป่วยไม่เพียงพอ ทำให้ผู้ป่วยกลุ่มนี้มีความจำเป็นต้องถูกจำหน่ายออกจากโรงพยาบาล ให้กลับไปดูแลแบบประคับประคองต่อที่บ้านจนถึงวาระสุดท้าย เพื่อให้ผู้ป่วยได้รับการดูแลที่เป็นองค์รวม (Holistic Care) มีความต่อเนื่อง (Continuity of Care) มีการพัฒนาศักยภาพ การดูแลตนเอง (Development for Self Care) ตลอดจนการมีส่วนร่วมวางแผนการรักษาและการดูแลผู้ป่วยจนถึงวาระสุดท้าย (Participation in Cure and Care) โดยมีการส่งต่อให้พยาบาล (Home Care Nurse) จากหน่วยประสานงานระหว่างโรงพยาบาลและบ้าน (Extended Care Unit) ไปให้บริการพยาบาลผู้ป่วยที่บ้าน

จากหนังสือ : รวบรวมองค์ความรู้การดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย กองการแพทย์ทางเลือก กรมพัฒนาการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก

บรรณาธิการ : นางภัคภร ช่วยคุณูปการ

เอกสารที่เกี่ยวข้อง
บทความ : “การดูแลผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้ายที่บ้าน (Palliative Home Care in Cancer Patients)” โดย : อาจารย์อุมาภรณ์ ไพศาลสุทธิเดช